Als binding hechting wordt....

Hoe help en steun je jezelf, als het niet lijkt te gaan
zoals je wenst in je leven.

Als je piekert en de stilte van de nacht je angst enorm uitvergroot....omdat je nu eenmaal denkt dat het allemaal van jou afhangt. Dat als je maar beter je best doet voor "het goede doel" of voor de ander, het dan pas goed is. Want als je achterover leunt en het laat gaan, dan glipt het door je vingers. Als je met de beste wil van de wereld niet kan zorgen voor de harmonie, het lichte en luchtige waar je hart zo naar verlangt. Als de angst om te verliezen je zo sterk bepaalt, dat je alleen nog maar meer controle op het leven wilt uitoefenen. Je gehechtheid aan de goede uitkomst en jouw aandeel daarin is groot, zo denk je. Zo groot dat je niet meer los kan laten en vrij durft te vertrouwen op het leven zelf.....

Kom weer terug bij jezelf en bij dat waar het echt om gaat..... Angst en gevoel van falen trekken je weg uit je centrum, weg van je kern. Je wordt geregeerd door stemmen van angst die verzanden in gepieker en rondtollende gedachten. Gedachten, ingegeven door oude vastgeroeste overtuigingen en ideeën uit dit leven of eerdere levens.

Ieder mens verlangt naar harmonie.

Iedereen wil genieten en vrij zijn, zonder afhankelijk te zijn van het oordeel van anderen. Hoe komt het dan toch dat het gros van de mensen juist het tegenovergestelde doet? Zo gevangen door angst...angst die je weg houdt van de grotere werkelijkheid. Angst die het gevoel van afgescheidenheid juist vergroot en het tegenovergestelde is van liefde, verbondenheid en eenheid met alle dingen. De angst laat je geloven dat het van jou afhangt. Als jij maar je best doet, je plichten nakomt, een net en fatsoenlijk mens bent en je houdt aan de vaak ongeschreven wetten en regels van de wereld om je heen. Dán is het goed! Dan word je beloond. Dus wacht je op de bonus. Want je doet toch je best?

Maar die bonus blijft uit. En door je gehechtheid hieraan, vergeet je dat vrij leven je grootste bonus is. Je vergeet dat je die vrijheid elk moment al kunt ervaren. Dat je kunt kiezen voor vrijheid. Maar dan wordt wel van je gevraagd om je gehechtheid aan de uitkomst, de bonus zoals jij die met je beperkte kijk verwacht, los te laten. Het vraagt om vertrouwen, overgave en loslaten van de strijd met je angst. Want met die strijd houd je een illusie in stand. De illusie dat jij alles in de hand moet houden. Want je wilt je behoeften en verlangens vervuld zien. Maar je vergeet dat dit alleen bereikt kan worden als je luistert naar je ware zelf. En niet alleen naar al die verschillende "willetjes" in jezelf. Ieder mens heeft verschillende niveaus waarop hij of zij iets wil. Ontstaan uit eerder gevormde afweermechanismen, zoals de wil van het jonge innerlijke kind, de wil van de onstuimige puber of die van de aangepaste volwassene. De meeste van die wilsuitingen zijn nogal veeleisend en moeten nog tot wasdom komen.

Diep in jou leeft de wil van je ware zelf.

Die wil is in overeenstemming met de universele ofwel goddelijke wil. Het ligt niet buiten jezelf. Verbind daarom al die verschillende "willetjes" tot één wil en breng die in harmonie met elkaar. Wijd je aan dit doel met heel je hart. Je ontdekt je gehechtheid aan die "willetjes" vanuit controledrang in jezelf. Als vanzelf word je je dan gewaar van waarden die er écht toe doen: liefde, geduld en vertrouwen met jezelf en de ander. Dat worden de uitgangspunten van waaruit je wilt leven. Je wordt dan minder vatbaar voor het mechanisme om teveel aan jouw wil, aan iets of iemand te hechten.

Als iets of iemand buiten je om resoneert met een gevoeligheid of raakvlak in jou, ben je geneigd dit vast te willen houden. Je projecteert er je behoeften en tekorten op. Soms ga je daarin te ver en "kneed" je de ander als aanvulling op jezelf. Je gaat daar bijna automatisch voorwaarden aan koppelen. Hechting ligt op de loer, omdat het kunstmatig is en je ervoor moet "werken". Het is niet vrij. En als de ander dan niet volgens jouw voorwaarden reageert of doet, voel je je teleurgesteld en in de steek gelaten. Je bent dan onder voorwaarden met elkaar verbonden. Kunst is om onvoorwaardelijk in verbinding te zijn. Want vanuit onvoorwaardelijkheid ben je meer in staat belangrijke levenswaarden in het oog te houden en voorop te stellen. En je gehechtheid volgens jouw beperkte wil en de uitkomst los te laten. Dan is er vrijheid om te zijn wie je bent in verbinding met elkaar.  

Zonder je af en toe af van alle stoorzenders om je heen.

Kom terug bij jezelf en waar het écht om gaat... Je hebt het nodig om tot in de kern van je wezen door te dringen en daar de eeuwige wijsheid te ervaren. Je staat dan in verbinding met een prachtig energieveld, vol liefde en licht. Laat de energie van dit energieveld haar helende werk doen. Het licht zal door jouw persoonlijkheid heen een weg naar de aarde vinden. Vrij en ongedwongen...